BWA, GCK, od 7.05.2010r. do 27.06.2010r.
W Katowicach – Dróżdż. W dwóch miejscach: BWA i w galerii Sektor I w GCK odbywa się retrospektywna wystawa prac zmarłego w 2009 roku artysty.
Pomimo, że prezentowana jest twórczość z lat 1967- 2007, stale obracamy się wśród tych samych problemów, bo Dróżdż był w swoich eksploracjach konsekwentny. To poezja wbrew nazwie nie tyle odnosząca się do konkretów, co uniwersaliów. Abstrakcji dotyczy analiza pojęć izolowanych („Słowo”1972, „Dwa słowa” 1974) lub umieszczanych w kontekstach antonimów („Mikro-makro” 1970, „Początek, koniec” 1971-78) i semantyczne zabawy z obiektami matematycznymi („Continuum” 1973, „Teksty cyfrowe” 1980), ze znakami interpunkcyjnymi („Niepewność, wahanie, pewność” 1967) czy po prostu z linią i płaszczyzną traktowanymi jako znaki („Sytuacja semiotyczna” 2006, „Zamiana energii” 2000). Niezmienna jest aktualność rozważań o czasie („Trwanie” 1968, „Klepsydra. Było, jest, będzie” 1967, „Zegary” 1978). Bezczasowa przestrzeń wypełniona jest fascynującą świetlistą pajęczyną („Żyłki” 2002), ograniczona czernią liter („Między”1977) czy wystającymi ze ścian czarnymi klamkami („Klamki” 1999).
Dróżdż - poza czasem i przestrzenią, w jakiejś platońskiej sferze.
Stanisław Dróżdż. Między. 1977
Stanisław Dróżdż. Żyłki. 2002
Stanisław Dróżdż. Poza. Chyba jednak najgłupsza praca.
Stanisław Dróżdż. Koło
Stanisław Dróżdż. Alea iacta est. 2003
Stanisław Dróżdż. Sytuacja semiotyczna. 2006
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz