niedziela, 30 września 2012

8 Triennale Grafiki Polskiej

BWA, od 15 września do 10 listopada 2012

Znakomite pomysły, wysoki poziom, techniki tradycyjne i eksperymenty: Ósme Triennale Grafiki Polskiej - część prezentowana w BWA.

Agata Gertchen. Unbridled_03. 2011, linoryt, rysunek.
II Nagroda Regulaminowa

Agata Gertchen. Unbridled_03, fragment. 2011, linoryt, rysunek.
II Nagroda Regulaminowa

Agnieszka Cieślińska. Figura ON. 2010, intaglio.
Nagroda Rektora ASP Wrocław

Anna Sadowska. Miejski niebyt IV. 2012, druk cyfrowy.
III Nagroda Canson

Ewelina Trzeciecka. Targowisko 02. 2011, druk cyfrowy, fizelina

Wojciech Domagalski. Miejscami 03. 2011, drukcyfrowy, serigrafia. Nagroda Rektora ASP w Łodzi

Ewelina Czajka. Przestrzeń. Grid. Architektura. 2011, druk cyfrowy

Marta Lech. 03.06. 2010, linoryt

Józef Knopek. Według Heraklita - genesis. 2009, miedzioryt punktowy, akwatinta

Krzysztof Tomalski. Niebo, Ziemia V. 2010, wklęsłodruk

Paweł Frąckiewicz. Byk wielki. 2012, druk UV 1

Tomasz Daniec. Bilderberg. 2011, akwatinta.
 Grand Prix

Tomasz Daniec. Sepsis. 2010, akwatinta.
Grand Prix


Małgorzata Józefowicz. To nie my, to nie tu. 2011, litografia barwna.
III Nagroda Regulaminowa

Małgorzata Mazur. Z cyklu: Wszystko jest w porządku, a także na odwrót. 2010, akwaforta,akwatinta.
Nagroda Rektora ASP w Katowicach

Tomasz Tobolewski. Autoportret II. 2011, suchoryt

Katarzyna Dziuba. Processing VI,VII,VIII. 2012, druk cyfrowy pigmentowy.
Nagroda Rektora UA w Poznaniu
















sobota, 1 września 2012

Najlepsze Dyplomy Projektowe Akademii Sztuk Pięknych 2012

Rondo Sztuki, od 25 lipca do 7 września

Trzeci konkurs Dyplomów Projektowych z siedmiu uczelni artystycznych w Polsce.

Katarzyna Habrych. ASP Wrocław. Zegary
Seria czterech zegarów ze szkła sodowego, gumy i aluminium.
Projekt umożliwiający dostosowanie do indywidualnych gustów przez zmianę elementów: grafiki, wskazówek, paska.

Katarzyna Habrych. ASP Wrocław.Of glass
Kolekcja ośmiu bardzo dużych naszyjników z odpadów ze szkła SIMAX i elementów z innych materiałów: śrub, nakrętek, oczek kaletniczych, tamborka do haftu.

Ewa Kucharska. ASP Katowice. Śląskie mity
Sześć plakatów z postaciami z folkloru śląskiego: Bebokiem, Heksą, Meluzyną, Bidą z Nyndzą i Skarbkiem w ujęciu współczesnym.
Seria jest częścią projektu obejmującego jeszcze książkę Marka Jagielskiego i audiobook.

Marta Kostrzewa. ASP Wrocław. Ślązak a gorole - charakterystyka graficzna wybranych regionów etnograficznych.
Kolaże z opartymi na stereotypach i odnoszącymi się do lokalnych elementów przedstawieniami Hanysa, Gorola, Rusoka i Krawata.

Marcin Budziński. ASP Gdańsk. Kampania społeczna WWF.
Przewrotne ujęcie tematu w serii plakatów dotyczących ochrony zagrożonych gatunków.

Magdalena Tekieli. ASP Kraków. Mebel o zmiennej postaci. Wyróżnienie honorowe
Współczesny sekretarzyk z mnóstwem schowków: obok tradycyjnych szufladek -  w tym sekretnych - i podnoszonego blatu, mebel wyposażony jest w dużą zaskakującą skórzaną torbę w kształcie harmonii. Układ elementów zmieniany jest między innymi za pomocą korbki!

Joanna Polińska. Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu. Sprężyna w meblu tapicerskim
Fotel EDEL: siedzisko zbudowane ze sprężyn umieszczonych w rurkach z tkaniny.

Beata Nikolajczyk. ASP Łódź. Moduły z tektury falistej umożliwiające funkcjonalną aranżację przestrzeni publicznej. Nagroda Ministra Kultury.
Moduły pełniące rolę siedzisk, stołów i regałów wykonane zostały z odpadów tektury i elementów z tworzywa sztucznego PETG.

niedziela, 17 czerwca 2012

Art Naif 2012

Szyb Wilson, od 15 czerwca do 17 sierpnia

Piąty Art Naif- ani gorszy, ani lepszy niż poprzednie.
Nie lepszy, bo coraz bardziej uderza fakt, że twórczość naiwna rzadko bywa naiwna. Jest świadomie infantylizowana, by zmieścić się w kategorii prymitywu i jako taka zaistnieć lub sprzedać się. Perełki to ci, którzy tworzą najlepiej jak potrafią, bez oglądania się na okoliczności pozaartystyczne i artystyczne, głównie uczestnicy terapii zajęciowych, wśród których są osoby niezwykle utalentowane.
Nieodmiennie natomiast zachwyca na Art Naif wyobraźnia i ogrom pomysłów: absurdalnych, ale tym żywiej odbieranych. I to inwencja, a nie naiwna forma, jest największą wartością.
Festiwal organizowany jest przez Jacques'a Dubois, entuzjastę i wspaniałego, witalnego człowieka.

Jonathan Kis-Lev. Izrael
W tym roku motywem przewodnim Festiwalu jest sztuka naiwna z Izraela.


i znowu Jonathan Kis-Lev:


 Roberto Crispin Sarra. Kuba



Vladislav Stalmahov. Białoruś. Puszkin i Saint Exupery nad Afryką.
Znakomite prace Stalmahova i Dimitrija Bukhrova z Rosji, któremu poświęcę osobny wpis, łączy ten groteskowy, pełen humoru, ilustracyjny styl.


 Maliondo. Tanzania


Marcin Jermakow. Pudel Kuba. Unikat
Dla mnie to najlepsza praca tej wystawy: absolutnie bezpretensjonalna, syntetyczna i dowcipna rzeźba.


 Krystian Skorupa. Anioł I. Terapia Zajęciowa Otwarte Serca


 Konrad Kubański. Oko. Terapia Zajęciowa Otwarte Serca


I kurioza, wizje zadziwiające, niezrozumiałe:
Paulina Pinsky. Izrael


 Julio Breff. Kuba


 Yizhak Marcus. Izrael


Władysław Matlęga. Polska
Kilka prac tego krakowskiego artysty, będących komentarzem rzeczywistości przede wszystkim politycznej, tak jak dociera ona do niego w przekazie medialnym, to chyba najbardziej przerażająca część wystawy.



Magdalena Shummer. Polska


i kolejna, nocna Magdalena Shummer.
 

piątek, 25 maja 2012

Retrospektywa Karola Wieczorka

BWA, od 27 kwietnia do 27 maja

Bardzo się cieszę z retrospektyw, z możliwości śledzenia artysty w czasie, z poznawania jego inspiracji, z obserwacji rozwoju. W przypadku tej wystawy Karola Wieczorka mamy do czynienia rzeczywiście z całością jego dzieła - prac jest naprawdę dużo. Od realistycznych, zawsze karykaturalnych, co typowe dla miejsca w którym żyje, do flirtu z jakimś psychodelicznym geometryzmem (spadkiem po Oneironie?). Są, uważane za najlepsze w jego twórczosci, rysunki do Mistrza i Małgorzaty.

W relacji z wernisażu tej wystawy Nancy Irving skomentowała przemówienie Karola Wieczorka jako niejasne i niewyjaśniające w żaden sposób jego twórczości. Być może metaforyczny i zawiły styl tego przemówienia uniemożliwił niektórym jego zrozumienie, podaję więc jego poniższe fragmenty na dowód, ze artysta nie mówił od rzeczy.

Krisznamurti ( kto wie, kto to taki?) mówił, że zasłanianie świata obrazem świata, cały ten  histeryczny, czy neurasteniczny przymus pogrążania się w sztuczne raje sztuki - jest objawem, jednym z wielu - chorób ego człowieka współczesnego. (...)

Przyznaję także, że nic nie miałbym na swoją obronę przed zarzutami Krisznamurtiego (gdyby, wchłonięty przez wiatr, miał czas i ochotę mi je stawiać!)
Jedyne co mi przychodzi do głowy to to, że pracochłonne te czynności zapełniające przesycony odpadkami, chory i wynaturzony świat stertą chorych, wynaturzonych, niepotrzebnych rzeczy, być może w małym stopniu przyczynia się do pogorszenia jego jakości: nie nazywa przynajmniej czarnego białym, i nie czyni mętnego przejrzystym. (...)


A co do mojej „sztuki” nie wiem po co to robię, nie wiem dla kogo, nie bardzo też wiem dlaczego, poza oczywistym nawykiem, czy terapeutycznymi powodami. Jestem też dość już w swym fachu biegły i wdrożony do sprawnych manualnych manipulacji, a skomplikowane zabiegi manualne realizujące zamysły przyczyniają się do pierwotnej satysfakcji usprawniając koordynację oka, ręki i mózgu. ( Nie całkiem są to realizacje woli, bo zawsze zamysł jest wstępnym i dość pozornym pretekstem, a realizacja - zaskoczeniem!)






Boska Komedia

Danusia




Rodzina Mozartów