Komentarz będzie krótki, tak jak krótka jest wystawa.
Ekspozycja prezentuje pięć mebli absurdalnie złożonych z nieprzystających do siebie części uniemożliwiajacych ich użycie, pomalowanych na zdecydowane, jednoznaczne kolory.
Proste, jaskrawe formy obiektów, skądinąd zabawnych, a co najmniej zaskakujących, budzą skojarzenia z działalnością niezrealizowanego stolarza, mniej skłaniają do metafizycznych przemyśleń nad sensem przemijania.
Ich ilość jest ograniczona: sfotografowane przeze mnie meble to wszystkie obiekty na wystawie.
Czy ja wiem, niektóre przedstawiają bardzo ciekawe formy.
OdpowiedzUsuńW sumie to mi się to trochę archaiczne wydawało, może przez te frezowane tralki.
OdpowiedzUsuńTaki pomysł trochę sprzed trzydziestu lat.